Blog

Dałem się oszukać… Przez wiele lat słyszałem, że nie mam nic wspólnego z muzyką. Wiedziałem, że mam inne talenty, ale jeśli chodzi o muzykę – jestem totalnym zerem. Ani słuchu, ani zdolności do grania na jakimkolwiek instrumencie.

Jako dorosły człowiek dowiedziałem się, że nasze myśli nie są nami i że sami potrafimy się oszukiwać. Postanowiłem przyjrzeć się niektórym przekonaniom na swój temat i sprawdzić, czy faktycznie jest tak, jak myślę.

Jeśli chodzi o muzykę – dałem się oszukać własnym przekonaniom. Dostałem od żony harmonijkę ustną. Przyłożyłem się do ćwiczeń. Dokupiłem CHUKA CHUKS – perkusję do żonglowania. Dołączyłem mini tamburyn na stopę i gram autorskie melodie, używając tych trzech instrumentów jednocześnie.

Wiem, że nie jestem wirtuozem, ale nie o to chodzi, by być we wszystkim perfekcyjnym. Chodzi o to, żeby żyć. Wykorzystuję swoje muzyczne show do przekazywania inspirujących myśli, a przy okazji dobrze się bawię.

Dziś jest Prima Aprilis, ale ja nie chcę dawać się oszukiwać!

Od pewnego czasu marzyło mi się stworzenie grupy inspiracyjnej dla osób DDA. Lubię spełniać swoje marzenia, więc zapraszam wszystkich, którzy tego potrzebują, do Supermoce DDA. sympatycy i praktycy.

Na vlogu kilka słów o tej grupie.

Od pewnego czasu liczę dni swojego życia. Choć nie ma wątpliwości, że zacząłem żyć około dziewięć miesięcy wcześniej, liczę od narodzin – przynajmniej mam wtedy konkretny dzień w kalendarzu, do którego mogę przyczepić miarkę.

Moje urodziny to dobra okazja, by powiedzieć kilka słów na ten temat…

Temat ról w rodzinie alkoholowej jest mi tak bliski jak ból karku, który właśnie czuję po godzinie spędzonej przed ekranem komputera.

Dzisiejszy spacer po moich ulubionych łąkach stworzył piękną okazję, by powiedzieć kilka słów o dzieciach we mgle…

Miało być tak dobrze, a wyszło jak zwykle. Mój piękny plan na regularne nagrania i wpisy legł w gruzach, ale jak to mówią – nie ma złych doświadczeń, są tylko lekcje na przyszłość.

Z mojej „niekonsekwencji” wyciągam esencję i podaję ją we vlogu jako lekarstwo na hiperkonsekwencję, która potrafi narobić w życiu sporo bałaganu…

Od wielu lat uczę się poszerzać w sobie przestrzeń między bodźcem a reakcją. Nie jest to łatwe zadanie, zwłaszcza w momentach kryzysowych.

Dziś na vlogu dzielę się sposobem na poprawę swojego stanu, gdy widzisz – a właściwie czujesz – że coś w środku jest nie tak. Zapraszam na spacer, podczas którego opowiem o trzech krokach wychodzenia z dołka…

Od wielu lat staram się zgłębić, co takiego jest w lesie, że czuję się w nim tak dobrze. A może powinienem zadać inne pytanie: co takiego jest we mnie, że sprawia, iż to właśnie w lesie czuję się najlepiej?

Ilość codziennych zobowiązań nie pozwala mi spędzać w lesie tyle czasu, ile bym chciał, jednak nadrabiam to nocnymi biwakami – jest ich wystarczająco dużo, by nakarmić moje dzikie serce. Pasjonuję się bushcraftem i survivalem, dlatego każda chwila spędzona na łonie natury to dla mnie nie tylko odpoczynek, ale też okazja do doskonalenia umiejętności przetrwania i życia w harmonii z otoczeniem.

Czasem wpuszczę Was do tych dzikich przestrzeni na moim vlogu.

Po kilku latach ciszy postanowiłem wznowić nagrania w formie vloga. Nie należę do grona ludzi, którzy odsłaniają wszystkie szczegóły swojego życia, by zyskać atencję. Właściwie nagrywanie tego typu materiałów traktuję jako sposób utrzymywania kontaktu z osobami, których nie mogę zobaczyć tak często, jak bym chciał.

Na kanale będę dzielił się swoimi przemyśleniami, doświadczeniami, a czasem także wiedzą merytoryczną z dziedzin, w których jestem specjalistą. Staram się zachowywać zdrowy dystans do siebie i otaczających mnie spraw. Mam nadzieję, że moje wpisy i nagrania pomogą mi ten cel osiągnąć.