Blog

  • Największy skarb jaki można dać dziecku to…

    Wierzę, że każdy rodzic kocha swoje dziecko najlepiej, jak potrafi — wszystko zależy od tego, jaka jest kondycja ducha, psychiki i ciała. Każdy rodzic chce dla dziecka jak najlepiej, choć często wychodzi różnie. Popełniamy błędy i nie ma co się dziwić. W końcu jesteśmy tylko ludźmi.

    Wczoraj, podczas jubileuszu rodzin w Matemblewie, miałem przyjemność powiedzieć kilka słów na konferencji o wychowaniu dzieci w wierze. Uzasadniłem swoją kontrowersyjną tezę, że bardzo często niewierzący rodzice lepiej potrafią przygotować dziecko do życia w wierze niż wierzący.
    Ciśnienie na wkuwanie modlitw i zmuszanie do religijnych akcji nie wystarczy. Najważniejsze, by potrafić nauczyć dziecko wchodzenia w bezpieczne, zdrowe, głębokie relacje — a to mogą zrobić nawet niewierzący. Tylko zdolność do wchodzenia w głębokie relacje daje szansę na intymny dialog z Bogiem- a o to przecież chodzi!

    Jest wiele pytań, które warto sobie zadać, żeby spokojnie przeżywać swoje rodzicielstwo w poczuciu „dobrze zrobionej roboty”.
    Tym właśnie zajmujemy się na spotkaniach dla rodziców.

    Wszystkim Matkom dzisiaj życzę pięknej, głębokiej relacji z dziećmi.

  • Mam na imię Grzegorz…

    Mam na imię Grzegorz.
    To imię oznacza: czuwający, uważny. I rzeczywiście – te cechy są częścią mojego wnętrza, ale też drogą, którą nieustannie podążam. Staram się dorastać do znaczenia swojego imienia. Dla mnie imię to coś więcej niż sposób na odróżnienie mnie od innych. To część mojej tożsamości – niesie ze sobą ładunek znaczeniowy, który inspiruje i zobowiązuje.

    Lubię spać przy ogniu. A to przecież wymaga czujności. Jestem czujny – i z każdej „czuwającej nocy” wychodzę jeszcze bardziej wyczulony, choć nie zawsze wyspany.

    Uważność to moje osobiste odkrycie sprzed kilkunastu lat. Od tamtej pory wyostrzenie tej cechy pozwala mi żyć na wysokim poziomie – nie w znaczeniu materialnym, nie dzięki drogim wycieczkom czy symbolom luksusu. Chodzi o jakość przeżywania życia. O bycie obecnym.

    Uważność na świat emocji. Na kolory, zapachy, dźwięki. Na drugiego człowieka. Na ciepły powiew wiatru, na płatek kwiatka, na migoczącą gwiazdę, na szum strumienia, zapach kawy.. Na subtelne znaki od Boga i poruszenia duszy gdy z Nim rozmawiam.

    Prowadzę treningi uważności, bo wiem, że to umiejętność kluczowa w radzeniu sobie z najtrudniejszymi życiowymi problemami. Uważność daje przestrzeń na refleksję, odzyskanie kontaktu z samym sobą, a także otwiera drogę do mądrej decyzji tam, gdzie chaos i emocje mogłyby przejąć stery.

    A co Tobie mówi Twoje imię?

  • „Pozwól czasowi dojrzeć” – o sztuce cierpliwości w małżeństwie

    Podczas moich spotkań w poradni z parami w kryzysie często powtarzam zachętę: „Poczekaj, aż czas dojrzeje.”
    To zdanie nie wzięło się znikąd. Inspirowała mnie wypowiedź kardynała Jorge Mario Bergoglio (późniejszego papieża Franciszka), którą przeczytałem zaraz po jego wyborze.
    W wywiadzie mówił o tym, jak głębiej zrozumiał wartość cierpliwości, czytając książkę „Teologia porażki”.
    Bergoglio tłumaczył:
    „Być cierpliwym to rozumieć, że czas musi dojrzeć. To pozwolić, by czas wyznaczał nam ścieżki i dopracowywał nasze życie. Czasem życie zmusza nas nie do działania, ale do znoszenia – do wytrzymywania własnych ograniczeń i ograniczeń innych ludzi.”
    Te słowa szczególnie mocno przemawiają do mnie w kontekście relacji małżeńskich.
    W codziennych trudnościach, w zderzeniu z naszymi ograniczeniami, rodzi się dojrzałość. Czasem najlepszym, najodważniejszym wyborem jest nie uciekać, nie podejmować pochopnych decyzji, ale wytrwać – pozwolić czasowi pracować w nas i dla nas.
    Cierpliwość nie jest biernością. Jest wyrazem głębokiej miłości i mądrości.

    W dniu jego pogrzebu dziękuję papieżowi Franciszkowi za tą piękna inspirację.

  • Życzenia wielkanocne 2025.

    Z okazji Świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy Wam, abyście w codzienności odnajdowali prawdziwą siłę — taką, jaką pokazał Pan Jezus.

    Jego SuperMoc nie objawiała się w spektakularnych znakach, gdy wisiał na krzyżu. Nie widać było wtedy mocy, a jednak to właśnie tam, w największym cierpieniu i niesprawiedliwości, dokonał największego zwycięstwa.

    Potrafił odpuścić gniew, nie odpłacić nienawiścią, nie ulec pokusie zemsty. Poradził sobie z szyderstwem i niesprawiedliwością, zachowując miłość i pokój serca — i właśnie w tym tkwi Jego prawdziwa SuperMoc.

    Życzymy Wam, abyście i Wy mieli w sobie taką siłę: zdolność do przebaczania, do patrzenia z miłością, do budowania dobra nawet wtedy, gdy świat zdaje się temu przeczyć.

    Niech Zmartwychwstały Jezus będzie dla Was źródłem nadziei i mocy w każdej chwili!

    Wesołego Alleluja! 🌿✨

  • Jak nie dać się rozjechać?

    Przeczytałem kiedyś zdanie, które mocno zapadło mi w pamięć:
    „Nawet jeśli jesteś na dobrej drodze do celu, zostaniesz rozjechany, jeśli tylko na niej siedzisz.”

    To zdanie niezmiennie przypomina mi, że można mieć piękne cele, szlachetne pragnienia, mądrze obrany kierunek… ale jeśli nie wezmę się w garść i nie ruszę po to, czego naprawdę pragnę i czego potrzebuję – w końcu coś mnie rozjedzie.
    Może to być codzienność, frustracja, poczucie bezsensu, albo po prostu inni, którzy działają, gdy ja stoję w miejscu.

    Dobra droga nie wystarczy. Trzeba iść. Czasem nawet biec.

  • Dałem się oszukać…

    Dałem się oszukać… Przez wiele lat słyszałem, że nie mam nic wspólnego z muzyką. Wiedziałem, że mam inne talenty, ale jeśli chodzi o muzykę – jestem totalnym zerem. Ani słuchu, ani zdolności do grania na jakimkolwiek instrumencie.

    Jako dorosły człowiek dowiedziałem się, że nasze myśli nie są nami i że sami potrafimy się oszukiwać. Postanowiłem przyjrzeć się niektórym przekonaniom na swój temat i sprawdzić, czy faktycznie jest tak, jak myślę.

    Jeśli chodzi o muzykę – dałem się oszukać własnym przekonaniom. Dostałem od żony harmonijkę ustną. Przyłożyłem się do ćwiczeń. Dokupiłem CHUKA CHUKS – perkusję do żonglowania. Dołączyłem mini tamburyn na stopę i gram autorskie melodie, używając tych trzech instrumentów jednocześnie.

    Wiem, że nie jestem wirtuozem, ale nie o to chodzi, by być we wszystkim perfekcyjnym. Chodzi o to, żeby żyć. Wykorzystuję swoje muzyczne show do przekazywania inspirujących myśli, a przy okazji dobrze się bawię.

    Dziś jest Prima Aprilis, ale ja nie chcę dawać się oszukiwać! 😉

  • Supermocne miejsce na FB

    Od pewnego czasu marzyło mi się stworzenie grupy inspiracyjnej dla osób DDA. Lubię spełniać swoje marzenia, więc zapraszam wszystkich, którzy tego potrzebują, do Supermoce DDA. sympatycy i praktycy.

    Na vlogu kilka słów o tej grupie.

  • Urodziny to nie jedyna okazja do świętowania…

    Od pewnego czasu liczę dni swojego życia. Choć nie ma wątpliwości, że zacząłem żyć około dziewięć miesięcy wcześniej, liczę od narodzin – przynajmniej mam wtedy konkretny dzień w kalendarzu, do którego mogę przyczepić miarkę.

    Moje urodziny to dobra okazja, by powiedzieć kilka słów na ten temat…

  • Kim jest dziecko we mgle?

    Temat ról w rodzinie alkoholowej jest mi tak bliski jak ból karku, który właśnie czuję po godzinie spędzonej przed ekranem komputera.

    Dzisiejszy spacer po moich ulubionych łąkach stworzył piękną okazję, by powiedzieć kilka słów o dzieciach we mgle…

  • Hiperkonsekwencja, która boli.

    Miało być tak dobrze, a wyszło jak zwykle. Mój piękny plan na regularne nagrania i wpisy legł w gruzach, ale jak to mówią – nie ma złych doświadczeń, są tylko lekcje na przyszłość.

    Z mojej „niekonsekwencji” wyciągam esencję i podaję ją we vlogu jako lekarstwo na hiperkonsekwencję, która potrafi narobić w życiu sporo bałaganu…